پژوهشگران آمریکایی، اثرات موفقیت‌آمیز کاربرد قرص لیتیوم را در افزایش طول عمر مگس‌های میوه و کرم‌های لوله‌ای و بهبود عملکرد قلب آنها و در موشها نشان داده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ریزن فور ولنس، لیتیوم که به عنوان درمانی برای اختلال دوقطبی شناخته می‌شود، مدت‌هاست که با قابلیت‌های خود برای مقابله با افزایش سن، پژوهشگران را مجذوب خود کرده است.
در بررسی‌های آزمایشگاهی نشان داده شده است که این عنصر، طول عمر مگس‌های میوه و کرم‌های لوله‌ای را افزایش می‌دهد. این در حالی است که مشاهدات نشان داده‌اند آب لوله‌کشی که به طور طبیعی با مقادیر کمی لیتیوم همراه است، می‌تواند طول عمر انسان را بهبود ببخشد.
پژوهشگران "دانشگاه تولیدو"(UToledo) آمریکا اخیرا دریافته‌اند که دوز کمی از لیتیوم، مانند یک عامل ضد پیری در کلیه‌ها عمل می‌کند.
دکتر "روجون گونگ"(Rujun Gong)، استاد پزشکی دانشگاه تولیدو گفت: با مشاهدات جالب توجهی که در سال‌های اخیر صورت گرفته‌اند، تأثیر لیتیوم بر پیری، موضوع داغی بوده است. بسیار مهم است که راه‌هایی برای کند کردن یا توقف پیری کلیه پیدا کنیم. یافته‌های ما نشان می‌دهند که لیتیوم در واقع ممکن است پتانسیل قابل توجهی را برای انجام دادن این کار داشته باشد و بار بیماری کلیوی را کاهش دهد.
عملکرد کلیه با افزایش سن انسان، حتی در صورت نبود هرگونه بیماری کلیوی قابل شناسایی، تا ۵۰ درصد کاهش می‌یابد. این امر می‌تواند یک مشکل مهم سلامتی برای بسیاری از بیماران مسن باشد، خطر ابتلا به نارسایی کلیه را افزایش دهد و درمان بسیاری از بیماری‌های دیگر را پیچیده کند.
تخمین زده می‌شود که از هر هفت بزرگسال آمریکایی، یک نفر به بیماری کلیوی مبتلا باشد و از هر سه بزرگسال، یک نفر در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارد.
اگرچه لیتیوم یک تثبیت‌کننده خلق و خو است و درمان نخست برای اختلال دوقطبی به شمار می‌رود اما دانشمندان هنوز دقیقا نمی‌دانند که کارکرد آن در مغز چگونه است. با وجود این، پژوهشگران دریافته‌اند که یکی از اهداف مولکولی لیتیوم، "GSK3-beta" است؛ آنزیم پروتئینی که با پیری سلولی در کلیه و کاهش عملکرد کلیه مرتبط است.
گونگ و گروهش با همکاری دکتر "لنس دورکین"(Lance Dworkin)، مدیر گروه پزشکی دانشگاه تولیدو، برای نخستین بار نشان دادند که از بین بردن ژن مسئول تولید GSK3-beta، پیری کلیه را کند می‌کند و به حفظ عملکرد کلیه در مدل‌های حیوانی می‌پردازد.
سپس پژوهشگران از لیتیوم کلرید برای مهار GSK3-beta استفاده کردند و نتایج مشابهی را به دست آوردند. میزان پروتئین در ادرار موشها در مقایسه با گروه کنترل‌شده کمتر بود، عملکرد کلیه آنها بهبود یافت و کمبود سلولی کمتری به همراه داشت
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.