تاریخ یک میلیارد ساله درونی سیاره "زمین" نشان می‌دهد که این سیاره بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم، فعال بوده است.
به نقل از اسپیس، زمین در اعماق خود دو حباب بسیار بزرگ دارد که یکی زیر قاره آفریقا و دیگری زیر اقیانوس آرام است.
این حباب‌ها در عمق 2900 کیلومتری زیر سطح زمین و تقریباً در نیمه راه بین سطح و مرکز آن هستند. تصور می‌شود که آنها زادگاه ستون‌های برآمده سنگ مذاب موسوم به «ستون‌های عمیق گوشته‌ای» هستند که به سطح زمین می‌رسند.
ستون گوشته‌ای یا ستون جُبه‌ای (Mantle plume) ستون یا توده‌ای فرضی از سنگ‌های بسیار داغ موجود در گوشته زمین است که تا سطح زمین بالا آمده باشد. ستون‌های گوشته‌ای عامل ثانویه هدر رفت حرارت از زمین به‌شمار می‌آیند.
جریان همرفتی باعث بالا آمدن ستون‌های تنه‌مانندی از سنگ‌های گرم گوشته در بعضی نقاط می‌شود که تحت عنوان ستون گوشته‌ای معروف شده‌اند. مفهوم ستون گوشته‌ای بیشتر جنبه فرضیه‌ای دارد، زیرا هیچگونه امکان برداشت و بررسی مستقیم در این رابطه وجود ندارد. در همین رابطه تصور بر این است که ستون‌ها از بخش‌های قاعده گوشته بالا آمده و پس از آنکه به صورت ستون‌های باریک از تمامی گوشته عبور می‌کنند، به سنگ‌کره می‌رسند.
هنگامی که این توده‌ها برای اولین بار به سطح زمین می‌رسند، فعالیت های آتشفشانی غول‌پیکر رخ می‌دهند که در انقراض دایناسورها در 65.5 میلیون سال پیش نیز نقش داشته‌اند. این حباب‌ها همچنین ممکن است فوران نوعی سنگ به نام "کیمبرلیت" را کنترل کنند که الماس‌ها را از عمق 120 تا 150 کیلومتری و در برخی موارد تا حدود 800 کیلومتری به سطح زمین می‌آورد.
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.