دانشمندان "دانشگاه جانز هاپکینز"، نوعی روش یادگیری عمیق را ابداع کرده‌اند که می‌تواند میزان بقای بیماران قلبی را پیش‌بینی ‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهشگران "دانشگاه جانز هاپکینز"(JHU) در بررسی جدید خود، از ارزیابی جای زخم در قلب با کمک یادگیری عمیق، برای پیش‌بینی امکان نجات یافتن از مرگ ناگهانی مرتبط با آریتمی استفاده کردند.

"مرگ ناگهانی قلب مرتبط با آریتمی"(SCDA)، یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. "دستگاه‌های کاردیوورتر قابل کاشت"(ICD)، مرگ ناگهانی مرتبط با آریتمی‌ را به طور مؤثری خنثی می‌کنند. یافته‌های این پژوهش، بر نیاز حیاتی به روش‌های دقیق و ارزان ارزیابی خطر آریتمی تأکید می‌کنند تا این مشکل بزرگ سلامتی عمومی را کاهش دهند.

علاوه بر این، شواهد موجود نشان می‌دهند که مدل‌های محاسباتی به عنوان ابزار غربالگری مرحله اول، در یک جمعیت بزرگ بی‌اثر هستند. تصاویر به‌ دست‌آمده از قلب که توزیع جای زخم را نشان می‌دهند و متغیرهای بالینی معمولی را در خود جای داده‌اند، ممکن است بر این محدودیت‌ها غلبه کنند و احتمال مرگ ناگهانی مرتبط با آریتمی در بیمار را در عرض چند ثانیه و به طور دقیق ارائه دهند.

دانشمندان در این پروژه، یک راهبرد منحصر به فرد را برای افراد مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی ارائه داده‌اند که ریسک مرگ ناگهانی مرتبط با آریتمی را پیش‌بینی می‌کند. این روش جدید که "SSCAR" نام دارد، تجزیه و تحلیل شبکه‌های عصبی را برای تخمین میزان بقای فردی در بیماری عروق کرونری ترکیب می‌کند و متغیرهای بالینی و "تصویربرداری تشدید مغناطیسی قلبی-عروقی" (CMR) را به کار می‌برد. تکنیک SSCAR توانست زمان بقای بیمار را به صورت فردی پیش‌بینی کند.